به گزارش آسمان اقتصادآنلاین ،اما تنها با نگاهی به وقایع 6 ماهه گذشته است که میتوان جایگاه این ادعاهای جدید را در بستر «صحنهای بزرگتر» مشاهد کرد و به به بوته آزمون گذارد.
نخستین پرسشی که در اینجا رخ مینماید این است که اگر بایدن از چنین نفوذی روی کابینه اسرائیل برخوردار است- که هست- چرا در چند ماه گذشته که دائماً ادعا میکرد تمام تلاش خود را برای کاستن از تلفات جنگ و افزایش کمکرسانیها به کار گرفته از نفوذ خود به همین شکل استفاده نکرده؟
آیا اینکه کابینه نتانیاهو بعد از یک تماس تلفنی و صدور یک بیانیه تهدیدآمیز طرحی برای افزایش کمکرسانی به غزه تصویب کند در وهله اول به معنای آن نیست که واشنگتن عامدانه از ابزاری که در اختیار داشته برای جلوگیری از یک فاجعه انسانی استفاده نکرده است؟
از طرف دیگر، اگر دولتی میتواند با فریبکاری تمام برای مردم غزه اشک تمساح بریزد و در خفا کار دیگر انجام دهد چه تضمینی وجود دارد که این بار هم در بحبوحه افزایش نفرت عمومی از اسرائیل و آمریکا در جهان به دلیل حمله عامدانه به کاروان یک سازمان خیریه بینالمللی عملیات روانی پیچیده و ظریف دیگری برای ترمیم وجهه و در نهایت بازگشت به سیاست قبلی آغاز نکرده باشد؟
به هر صورت، اینکه وعدههای جدید آمریکا برای افزایش کمکرسانی به غزه تا چه اندازه واقعی، مستمر و غیرتبلیغاتی هستند و چه اندازه بیانیهدرمانیهایی که سرنوشت آنها تا کنون مشخص بوده به وقایع روی زمین در هفتههای پیش رو بستگی خواهد داشت.
در این میان، اما یک نکته واضح این است که چه اتفاقات مثبتی رخ دهند و چه نه، دولت بایدن را باید دستکم در این 6 ماه شریک جرم اسرائیل در استفاده تسلیحاتی از گرسنگی برای دستیابی به مطامع سیاسی قلمداد کرد.
منبع : فارس