به گزارش آسمان اقتصاد، اما بررسی عملکرد نظام بانکی در سالهای اخیر نشان میدهد که بخش عمدهای از تسهیلات بانکی به فعالیتهای غیرمولد، سوداگری و بازارهای موازی مانند مسکن، خودرو، ارز و طلا اختصاص یافته است. این در حالی است که بسیاری از بنگاههای تولیدی و کارآفرینان با کمبود نقدینگی مواجهاند و برای دریافت وامهای بانکی باید از سد وثیقههای سنگین و بروکراسیهای پیچیده عبور کنند.
ریشه این مشکل را باید در ساختار معیوب نظام بانکی، ضعف نظارت، سودآوری بالای فعالیتهای غیرمولد برای بانکها، و نبود سیاستهای تشویقی برای حمایت از تولید جستوجو کرد. بانکها بهجای آنکه بهعنوان بازوی توسعه اقتصادی عمل کنند، در بسیاری موارد به بنگاهداری، خرید املاک و سرمایهگذاری در پروژههای غیرمولد روی آوردهاند.
در حالی که اقتصاد کشور نیازمند رشد تولید، اشتغالزایی و نوآوری است، تداوم چنین رویهای نهتنها فرصتهای رشد اقتصادی را از بین میبرد، بلکه با دامن زدن به نقدینگی بیهدف، بر شدت تورم نیز میافزاید.
برای اصلاح این روند، لازم است:
نظام تخصیص تسهیلات بانکی بازطراحی شود،
بر عملکرد بانکها در اعطای وام به بخشهای مولد نظارت دقیقتری اعمال شود،
نرخ سود تسهیلات برای واحدهای تولیدی کاهش یابد،
و بانکها از بنگاهداری فاصله بگیرند و به وظیفه اصلی خود یعنی تأمین مالی تولید بازگردند.
در غیر این صورت، نقدینگی موجود در اقتصاد نهتنها منشأ رونق نخواهد بود، بلکه با تخریب بخش تولید و تشدید تورم، اقتصاد را در چرخهای معیوب گرفتار خواهد کرد.
نویسنده: مهسا باغفلکی