آمریکا بزرگتری تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای در جهان

به گزارش آسمان اقتصاد آنلاین، این گروه قدرتمند شامل شرکت‌های دولتی و شرکت‌های سهامی چندملیتی است. به گزارش «شانا» به‌‌‌‌نقل از مدیریت کل امور اوپک، براساس مطالعه موسسه «کربن مجرز دیتابیس» (Carbon Majors Database) اگرچه دولت‌ها در سال‌۲۰۱۵ طی موافقت‌نامه پاریس متعهد شدند گازهای گلخانه‌‌‌‌ای را کاهش دهند، اما بیشتر تولیدکنندگان بزرگ جهان تولید سوخت‌های فسیلی و انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌ای مرتبط با آن را طی هفت سال‌پس از اجرایی‌‌‌‌شدن موافقت‌نامه اقلیمی در سال‌۲۰۱۶ در مقایسه با هفت سال‌پیش از آن افزایش داده‌اند.

در پایگاه‌‌‌‌ داده‌های موسسه یادشده، اطلاعات ۱۲۲شرکت از بزرگ‌ترین انتشاردهندگان تاریخی جهان جمع‌‌‌‌آوری شده‌است. با بررسی اطلاعات این شرکت‌ها، محققان دریافتند ۶۵‌درصد شرکت‌های دولتی و ۵۵درصد شرکت‌های بخش‌خصوصی تولید سوخت فسیلی خود را در هفت سال‌اخیر افزایش داده‌اند. از میان این شرکت‌ها، بزرگ‌ترین انتشاردهنده گازهای گلخانه‌‌‌‌ای شرکت اکسون‌موبیل ایالات‌‌‌‌متحده است که در طول هفت سال‌گذشته با انتشار ۳.۶گیگاتن دی‌‌‌‌اکسید‌کربن، ۱.۴درصد کل انتشار جهانی را به خود اختصاص داده‌است. شرکت‌های شل، بی‌‌‌‌پی، شورون و توتال‌‌‌‌انرژی هرکدام با سهم حدود یک‌‌‌‌درصد انتشار جهانی در رتبه‌‌‌‌های بعدی قرار داشتند.

 بارزترین روند افزایشبا این‌حال، بارزترین روند افزایش انتشار طی هفت سال‌اخیر، مربوط به رشد فزاینده انتشار شرکت‌های دولتی و غیردولتی، به‌ویژه در بخش زغال‌سنگ آسیاست. تحقیقات پایگاه‌‌‌‌ داده‌های Carbon Majors از این نظر مهم است که با تخصیص انتشار کربن به شرکت‌هایی که از استخراج و تولید سوخت‌های فسیلی سود می‌برند، به‌‌‌‌جای افرادی که بعدها آنها را سوزانده و کربن آن را به جو تخلیه می‌کنند، به تغییر روایت درباره مسوولیت بحران اقلیمی کمک می‌کند. ریچارد هید، بنیان‌گذار موسسه «کربن مجرز دیتابیس»، گفت: این برای شرکت‌ها از نظر اخلاقی مذموم است که با علم به مضربودن محصولاتشان، به توسعه اکتشاف و تولید سوخت‌های کربنی طی چند دهه ‌ادامه داده‌اند. وی تاکید کرد: مصرف‌کنندگان را سرزنش نکنید، زیرا به‌دلیل تصرف دولت توسط شرکت‌های نفت و گاز، آنها مجبور به مصرف نفت و گاز شده‌اند.

اطلاعات پایگاه‌‌‌‌ داده‌های یادشده که سال‌۲۰۱۳ ایجاد شده‌است، شامل مقایسه روند انتشار بلندمدت دی‌‌‌‌اکسید‌کربن از انواع سوخت‌های فسیلی از سال‌۱۸۵۴ است و روند انتشار اخیر را از زمان اجرای موافقت‌نامه پاریس در سال‌۲۰۱۶ شامل می‌شود. روند تاریخی انتشار ۱۲۲ نهاد مورد بررسی، از آغاز انقلاب صنعتی (از سال‌۱۷۵۱) تاکنون به ۱۴۲۱گیگاتن دی‌‌‌‌اکسید‌کربن می‌رسد. این نهادها که ۷۲درصد از انتشار ناشی از سوخت فسیلی و سیمان را به خود اختصاص می‌دهند، شامل ۷۵شرکت خصوصی، ۳۶شرکت دولتی، ۸۲واحد تولید نفت، ۸۱واحد گاز، ۴۹واحد زغال‌سنگ و ۶کارخانه سیمان می‌شود.

از منظر رتبه جهانی انتشار تاریخی، تولید زغال‌سنگ بخش دولتی چین با سهم ۱۴درصد در انتشار تاریخی دی‌‌‌‌اکسید‌کربن، با فاصله زیاد بیشترین سهم را دارد، به‌طوری‌که انتشار این بخش، بیش از دو‌برابر انتشار اتحاد جماهیر شوروی سابق است که در رتبه دوم قرار دارد و بیش از سه‌برابر بیشتر از انتشار شرکت نفت سعودی آرامکوست که در رتبه سوم قرار دارد. در این رتبه‌‌‌‌بندی، شرکت‌های بزرگ نفت آمریکایی شورون (۳درصد) و اکسون‌موبیل (۲.۸درصد) در رتبه‌‌‌‌های چهارم و پنجم قرار دارند و پس از آنها، شرکت‌‌‌‌ ملی نفت ایران و گازپروم روسیه در رتبه‌‌‌‌های ششم و هفتم هستند. پس از آنها، دو شرکت اروپایی بی‌‌‌‌پی و شل هرکدام با سهم بیش از ۲درصد قرار دارند. رتبه دهم این فهرست متعلق به شرکت زغال‌سنگ هند (Coal India) است. ظهور آسیا در قرن بیست‌‌‌‌ویکم زمانی به‌عنوان یکی از مناطق موثر در انتشار جهانی کربن آشکار می‌شود که سوابق تاریخی با داده‌های دوره هفت‌‌‌‌ساله ۲۰۲۲-۲۰۱۶ مقایسه شود.

منبع: دنیای اقتصاد